Doradcy Inwestycyjni


Doradca inwestycyjny to jeden z najbardziej elitarnych zawodów w Polsce. Doradcy inwestycyjni zajmują się lokowaniem środków na rynkach kapitałowych - zarządzają funduszami inwestycyjnymi i emerytalnymi, zajmują się również wydawaniem rekomendacji i szeroko pojętą analizą rynku.
Niektóre instytucje finansowe muszą zatrudniać doradców inwestycyjnych z mocy prawa, dotyczy to Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych (TFI) i Powszechnych Towarzystw Emerytalnych (PTE) i ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych. Doradcy inwestycyjni pracują w większości właśnie w funduszach inwestycyjnych i emerytalnych, ale także w towarzystwach ubezpieczeniowych i domach maklerskich. Zanim więc zainwestujesz swoje oszczędności w fundusz inwestycyjny warto sprawdzić informacje o osobie, która nim zarządza przynajmniej na stronie internetowej instytucji.

Prawo do używania tytułu "doradca inwestycyjny" ma wyłącznie osoba która:
- jest wpisana na listę doradców inwestycyjnych,
- wykonuje zawód.
Licencja doradcy uprawnia do:
- zarządzania cudzym portfelem papierów wartościowych na zlecenie
- doradzania w zakresie inwestycji w papiery wartościowe
- zarządzania funduszami inwestycyjnymi
- zarządzania otwartym funduszem emerytalnym
- zarządzania ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi.
Szczegóły dotyczące wykonywania zawodu doradcy określa ustawa Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi.

Licencja doradcy gwarantuje jedne z najwyższych zarobków w Polsce, szczególnie ze względu na premie. Zarządzający funduszami zarabiają kilkadziesiąt tysięcy miesięcznie. Część zmienna (premiowa) w skali roku może w niektórych firmach sięgać setek tysięcy, a nawet kilku milionów złotych w przypadku prezesów największych firm zarządzających aktywami. O pozycji doradcy na rynku decyduje doświadczenie, które przekłada się na jego skuteczność. Przyjmuje się, że dobry zarządzający ma ponad 60-proc. skuteczność (trafność decyzji inwestycyjnych). Wpływa ona nie tylko na wysokość zarobków, ale i na możliwość awansu. Wyniki inwestycyjne zależą w dużym stopniu od koniunktury giełdowej. Ponadto osoby posiadające licencję doradcy inwestycyjnego uprawnione są do zasiadania w radach nadzorczych spółek, w któ­rych Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem, bez składania dodat­kowego egzaminu.

Aby zostać licencjonowanym doradcą, trzeba zdać egzamin przed Komisją Nadzoru Finansowego. Obecnie w Polsce jest ponad 380 licencjonowanych doradców inwestycyjnych (pierwszą licencję wydano w grudniu 1993 r). Aby móc przystąpić do egzaminu, trzeba mieć pełną zdolność do czynności prawnych, korzystać z pełni praw publicznych, nie być uznanym winnym przestępstwa skarbowego, przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi. Poza zdaniem egzaminu nie ma innych wymogów uzyskania licencji. Nie jest konieczna np. długoletnia praktyka, jak w przypadku biegłych rewidentów, czy wykształcenie, jak np. w przypadku prawników lub tłumaczy przysięgłych.

Egzamin na doradcę inwestycyjnego składa się z trzech etapów. Koszt każdego etapu wynosi 500zł. Egzamin jest bardzo trudny i zdaje go niewielu. Jest to sprawdzian wiedzy z zakresu prawa (w tym 49 ustaw, 56 rozporządzeń, nie licząc rozporządzeń Komisji Europejskiej, zarządzeń, regulaminów dotyczących sfery finansów), rynku kapitałowego i wyceny instrumentów finansowych, ekonomii, matematyki, analizy finansowej i rachunkowości. Należy wykazać się ponadto znajomością wielu zagadnień z dziedziny finansów przedsiębiorstw, analizy sprawozdań finansowych, statystyki, wyceny spółek, a także zarządzania portfelem i etyki.
Egzaminy odbywają się dwa razy w roku - wiosną i jesienią. Wiedza niezbędna do uzyskania licencji doradcy inwestycyjnego w dużym stopniu pokrywa się z wiedzą wymaganą w programie CFA (Chartered Financial Analyst).

Informacje o egzaminie na stronie KNF:

This entry was posted on 6.12.11. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response.

Leave a Reply