Jak banki sprawdzają pranie brudnych pieniędzy


Do zadań instytucji finansowych należy podejmowanie działań w celu przeciwdziałania wprowadzaniu do obrotu środków pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł.


Instytucje obowiązane:
- banki
- Narodowy Bank Polski
- instytucje pieniądza elektronicznego
- firmy inwestycyjne
- Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych (KDPW)
- podmioty prowadzące działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach
- zakłady ubezpieczeń
- zakłady reasekuracji
- fundusze inwestycyjne
- spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe
- Poczta Polska
- notariusze (w zakresie dotyczącym obrotu wartościami majątkowymi)
- adwokaci
- radcowie prawni wykonujący zawód poza stosunkiem pracy
- prawnicy zagraniczni świadczący pomoc prawną poza stosunkiem pracy
- biegli rewidenci
- doradcy podatkowi
- podmioty prowadzące działalność kantorową
- domy aukcyjne
- antykwariaty
- firmy leasingowe i faktoringowe
- firmy prowadzące działalność w zakresie obrotu metalami lub kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi
- komisy
- lombardy
- pośrednicy w obrocie nieruchomościami
- fundacje

Organy informacji finansowej
- minister finansów
- Generalny Inspektor Informacji Finansowej
Generalny Inspektor jest podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów. Jest on powoływany przez premiera na wniosek ministra finansów.

Instytucja obowiązana ma obowiązek zarejestrować transakcję, której wartość przekracza 15.000 euro - również gdy jest ona przeprowadzana w drodze więcej niż jednej operacji, których okoliczności wskazują, że są one ze sobą powiązane. Informacje o takich transakcjach przekazuje się do Generalnego Inspektora w terminie 14 dni po upływie każdego miesiąca kalendarzowego.
Obowiązek ten nie dotyczy jednak pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, instytucji pieniądza elektronicznego, agentów rozliczeniowych, adwokatów, radców prawnych i prawników zagranicznych oraz biegłych rewidentów i doradców podatkowych.

Instytucja obowiązana przyjmująca dyspozycję lub zlecenie klienta do przeprowadzenia transakcji, której okoliczności wskazują, że środki mogą pochodzić z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, ma obowiązek zarejestrować taką transakcję, bez względu na jej wartość i charakter. Informacje o takich transakcjach przekazuje się niezwłocznie do Generalnego Inspektora.

Rejestr transakcji oraz związane z nimi dokumenty przechowywane są przez okres 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym dokonano ostatniego zapisu związanego z transakcją.

W celu wykonania obowiązku rejestracji instytucje obowiązane dokonują identyfikacji swoich klientów na podstawie dokumentów przedstawionych przy zleceniu transakcji albo przy zawieraniu umowy.

Generalny Inspektor może zwrócić się do organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej o zbadanie legalności pochodzenia określonych wartości majątkowych.

Jeżeli z zawiadomienia wynika, że transakcja, która ma zostać przeprowadzona może mieć związek z przestępstwem z art. 299 Kodeksu Karnego, Generalny Inspektor może w ciągu 24 godzin przekazać instytucji obowiązanej pisemne żądanie wstrzymania tej transakcji lub blokady rachunku na okres nie dłuższy niż 48 godzin od momentu potwierdzenia przyjęcia zawiadomienia. Równocześnie Generalny Inspektor zawiadamia właściwego prokuratora o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oraz przekazuje mu materiały uzasadniające takie podejrzenie. Prokurator może postanowieniem wstrzymać transakcję lub dokonać blokady rachunku na czas oznaczony, nie dłuższy jednak niż 3 miesiące od otrzymania zawiadomienia.
Generalny Inspektor może przekazać instytucji obowiązanej pisemne żądanie wstrzymania transakcji lub blokady rachunku bez uprzedniego otrzymania od niej zawiadomienia.
Wstrzymanie transakcji lub blokada rachunku upada, jeżeli przed upływem 3 miesięcy od otrzymania zawiadomienia, nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym.

This entry was posted on 6.10.12. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response.

Leave a Reply