Od czego zależy sukces oferty publicznej?


Przygotowując spółkę do wejścia na giełdę, warto dokładnie planować każdy aspekt.
 
1. Zdobycie zaufania inwestorów
- jasne przedstawienie prowadzonej działalności oraz najważniejszych kierunków rozwoju w przyszłości wraz z opisem sposobu finansowania nowych projektów
- przemyślana i spójna strategia rozwoju
- atrakcyjne, ale realne prognozy wyników finansowych (już kilka lat wcześniej spółka powinna dbać o dobre wyniki finansowe)
- wiarygodność zarządu (oceniana na podstawie dotychczasowej działalności spółki i w czasie bezpośrednich spotkań z inwestorami)
Kluczowym elementem przygotowań do debiutu na giełdzie jest zaprezentowanie spółki inwestorom, poprzez stworzenie jasnego opisu jej działalności oraz zamierzeń i perspektyw rozwojowych. Najważniejsza jest strategia rozwoju oraz dane finansowe na podstawie których biura maklerskie, firmy doradcze oraz inwestorzy oceniają możliwość realizacji przyszłych projektów i perspektywy rozowju spółki, a tym samym atrakcyjność inwestycji w jej akcje.

2. Struktura oferty
- udział nowych akcjonariuszy w kapitale spółki
- właściwe proporcje inwestorów instytucjonalnych i indywidualnych
- programy motywacyjne w strukturze oferty
Bardzo istotnym elementem jest określenie struktury oferty. Opracowując strukturę, spółka ustala jaka część akcji zostanie udostępniona inwestorom instytucjonalnym, a jaka inwestorom indywidualnym.
Podział publicznej oferty akcji pomiędzy inwestorów instytucjonalnych i indywidualnych powinien zapewnić z jednej strony stabilność akcjonariatu, a z drugiej odpowiednią płynność akcji w obrocie giełdowym.
Struktura oferty może przewidywać transzę akcji przeznaczoną dla pracowników i kadry zarządzającej.
Natomiast celem wprowadzenia programów motywacyjnych jest silniejsze związanie kadry zarządzającej oraz pracowników ze spółką, co powinno pozytywnie wpłynąć na wyniki spółki.

3. Cena emisyjna
- przeciwstawne interesy emitenta i inwestora, które musi pogodzić dom maklerski
- wycena fundamentalna jako punkt wyjścia do oszacowania ceny emisyjnej. Na podstawie tej wyceny określany jest poziom widełek cenowych w procesie budowania książki popytu (book building)
- do celów wyceny fundamentalnej używa się najczęściej dwóch metod wyceny spółek: metody zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF) oraz metody porównawczej jako korygującej
Wartość emisji jest określana przez iloczyn liczby akcji nowej emisji i ich ceny emisyjnej. Punktem wyjścia dla oszacowania ceny emisyjnej jest wycena spółki przygotowywana przez analityków biura maklerskiego. Najczęściej stosowaną w tym zakresie jest metoda zdyskontowanych przyszłych przepływów pieniężnych (DCF), obrazująca zdolność spółki do generowania gotówki w długim okresie. Jako metodę uzupełniającą wyceny DCF stosuje się metodę porównawczą, opierającą się na pomiarze wartości rynkowej podobnej spółki (spółek).

4. Termin wejścia na giełdę
- nastroje rynkowe, prognozy ekonomiczne
- liczba równolegle przygotowywanych ofert publicznych
Termin emisji powinien być planowany na okres, kiedy spółka jest: odpowiednio przygotowana, osiąga dobre wyniki finansowe i ma atrakcyjne prognozy rozwoju. Liczy się także ogólny nastrój inwestorów na rynku papierów wartościowych. Warto zwrócić także uwagę na stabilność otoczenia rynkowego i politycznego oraz liczbę równolegle przygotowywanych ofert publicznych, szczególnie tych dużych pod względem wielkości pozyskiwanego kapitału.

This entry was posted on 25.5.12. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response.

Leave a Reply